Met het licht uit en de gordijnen open staart hij naar de sterrenhemel. Vanuit zijn vertrouwde leunstoel schuin naar het raam gericht, als laatste aanwezig in de woonkamer. De kinderen zijn al jaren het huis uit en zijn vrouw is gewend alleen te gaan slapen. Vandaag was zijn laatste werkdag. Hij denkt terug aan zijn pensioenfeestje: een aanfluiting. Veel mensen wisten niet eens wie hij was en het duurde 10 minuten. Zoals altijd was hij de enige in pak. Hij kreeg een cadeaubon van een groot online warenhuis en toen moest iedereen weer aan het werk. Behalve hij. Thuis had hij voor het raam bij de achtertuin gestaan en gekeken naar de vogeltjes en toen was hij op de grond voor de boekenkast gaan zitten met zijn ogen dicht om te wachten tot hij zou verdwijnen. Toen zijn vrouw thuiskwam had hij iets positiefs over het feestje verteld, zoals hij geleerd had te doen. Daarna hadden ze schnitzel gegeten. Terwijl zijn vrouw zat te haken tot ze naar bed ging las hij een boek voor de derde keer.
Korte verhalen en omtrekkende bewegingen rond een boek van Joeri van Veen.