Joeri van Veen schrijft

André neemt de korte brede trap omhoog en loopt door het vrijwel lege café naar het groepje achterin. Het is een beetje duister. Er zitten zeker tien mensen om aan elkaar geschoven tafeltjes op de bank tegen de muur en op losse stoelen ervoor. Hij is nu dicht genaderd, een vrouw op de bank recht voor hem kijkt vragend naar hem op. "Hallo", zegt hij. De groep valt stil, men kijkt op, draait zich om in zijn stoeltje. "Hallo, is dit het Mensa groepje?" bibbert hij, "Ja" klinkt het meermaals. "Oh, hallo, ik ben lid nummer 3008, hier heb ik mijn jaarsticker. Mijn pasje is reeds lang geleden in tweeën gespleten." Hij toont de sticker aan de tafel. De vrouw die hem het eerst opmerkte tuurt naar het minuscule papiertje, "Geen pasje hè?". "Jullie kunnen me ook een vraag stellen en dan kan ik daar een buitengewoon complex antwoord op geven dat geen enkele binding meer met deze maatschappij heeft en zo bewijzen dat ik tot jullie select